Wanneer je een account aanmaakt op een website moet je meestal een (zoveelste) gebruikersnaam aanmaken en een e-mailadres opgeven. Dit moet je doen om in te kunnen loggen, maar ook om te bewijzen dat je een mens bent en geen spam-robot.
Gemak dient de dienst
In plaats van een e-mailadres kun je vaak ook je Facebook, Google of Apple account gebruiken om je te registreren en aan te melden. Dit lijkt makkelijk omdat je kunt inloggen met één druk op de knop. Maar voor dit gemak betaal je wel een prijs.
Je deelt soms gegevens
In sommige gevallen krijgt de dienst -waar je met je Facebook of Google account inlogt- toegang tot bepaalde gegevens van je account, zoals bijvoorbeeld je openbare Facebook-profiel. In sommige gevallen krijgen ze meer dan dat, zoals toegang tot jouw lijst met contactpersonen of de mogelijkheid om bepaalde acties te verrichten zoals het plaatsen van berichten op je tijdlijn. Apple heeft dit iets beter geregeld qua privacy. Met Apple krijgt een derde partij bijna geen persoonlijke informatie toegespeeld als jij dat niet wilt.
Laat je niet locken
Het Lock-in Effect is een term die gewoonlijk wordt gebruikt wanneer een bedrijf het zijn klanten extreem moeilijk maakt om hen te verlaten, zelfs als de klant dat wil. Als jij er al jaren een gewoonte van maakt om overal in te loggen met je Facebook profiel, wordt het steeds moeilijker om Facebook te verlaten, ook al zou je dat willen. Al je online accounts zitten immers vast (gelockt) aan Facebook.
In het kort komt het er op neer dat je jezelf vastlegt bij een partij en jij jezelf afhankelijk maakt van hun product of dienst en dat is niet verstandig.
Een ander duidelijk voorbeeld van het lock-in effect is WhatsApp business. Sommige bedrijven gebruiken WhatsApp tegenwoordig ook zakelijk om ‘eenvoudig en persoonlijk in contact te komen met klanten’. Je maakt je als bedrijf op zo’n manier afhankelijk van WhatsApp (en dus Facebook). Zakelijk gezien volstrekt onhandig en onverstandig.
Conclusie: toch maar e-mail
Je kunt je dus beter aanmelden met een e-mailadres, en als je het helemaal goed wil doen, maak je voor iedere dienst een ander email-adres aan.
Je kunt bijvoorbeeld een eigen domeinnaam kopen zoals , dit kost ongeveer een tientje per jaar. Als je dan een Netflix-account aanmaakt kun je voor Netflix een uniek e-mailadres (alias) gebruiken zoals bijvoorbeeld .
Een voordeel hiervan is dat je altijd kunt achterhalen waar eventuele spam vandaan komt, vooral als je een account aanmaakt op een ‘shady’ website. Daarnaast is het ook een stuk veiliger, omdat bij een datalek maar één emailadres is gelekt.
