De meerderheid van de Nederlandse bevolking heeft geen idee wat PSD2 precies inhoudt. Daarom heeft Nederlandsche Bank (DNB) een voorlichtingscampagne laten ontwikkelen die voor meer bewustwording moet zorgen.
Nieuwe mogelijkheden, U beslist
In het tv-spotje klinkt bij meerdere huishoudens de deurbel. We zien een meisje naar de deur rennen, terwijl ze “ik doe open mama” roept. De voordeur is natuurlijk bedoeld als een metafoor voor de toegang tot je bankrekening. Het meisje staat misschien wel symbool voor de kinderlijke naïviteit waarmee we de deur opendoen.
Wat is PSD2?
PSD2 is de nieuwe Europese wet (richtlijn) voor het betalingsverkeer van consumenten en bedrijven. De afkorting PSD2 staat voor Payment Services Directive 2 en het is de opvolger van PSD(1). Door deze nieuwe wet kun je derde partijen toegang geven tot je online betaalrekening. Zo’n derde partij moet daarvoor wel eerst een vergunning aanvragen bij de DNB of van een andere toezichthouder uit de Europese Unie.
PSD2 creëert nieuwe mogelijkheden voor (nieuwe) bedrijven, waardoor er nieuwe diensten zullen ontstaan. Een digitaal huishoudboekje bijvoorbeeld (in vorm van een app) dat in één oogopslag inzicht geeft in al je uitgaven van al je bankrekeningen. Maar ook hypotheekverstrekkers kunnen toegang vragen tot jouw bankgegevens.. Niet alleen je inkomen kan dan bepalend zijn voor de hoogte van de hypotheek, maar ook hoe je met je geld omgaat.
Probleem 1. Een probleem met de PSD2 is dat consumenten de hoeveelheid bankgegevens niet kunnen beperken. Dus ook de gegevens die een financiële dienstverlener niet nodig heeft, wordt na het geven van toestemming toch gedeeld. Er zitten veel persoonlijke data verstopt in 90 dagen rekeninginformatie. Inkomsten, uitgaven, lidmaatschappen, donaties, locaties en ga zo maar door. Tussen deze gegevens kunnen zeer gevoelige data zitten. Denk aan betalingen aan zorgverleners of apotheken.
Probleem 2. Nog een probleem is dat een hypotheekverstrekker kan besluiten om minder of geen geld te lenen aan mensen die hun bankgegevens niet willen delen. Op zo’n manier kan een hypotheekverstrekker druk uitoefenen om tóch inzage in je bankgegevens te krijgen.
Probleem 3. Ook al geef jij geen toestemming tot inzage van jouw rekening, maar een persoon waar jij geld naar overmaakt wel, dan heeft een derde partij alsnog een gedeelte van jouw gegevens. Helaas is het is niet mogelijk je eigen gegevens hiervoor uit te sluiten. Dit is een ernstige inbreuk op onze privacy.
Hoe volwassen zijn we werkelijk op digitaal gebied?
Ik doe wel open mama!
Terug naar dat meisje dat ‘ik doe open mama’ roept. Dat meisje staat misschien wel voor al die mensen die in goed vertrouwen hun deur openzetten voor partijen die veel geld willen verdienen met het binnenharken van zoveel mogelijke persoonlijke data. Betalingsgegevens zijn een goudmijn. En dit zijn niet alleen de kleinere start-ups, ook bedrijven als Google, Facebook en Amazon zullen mooie en handige diensten gaan ontwikkelen. Zeg daar maar eens nee tegen als kind. De vergelijking met een kind is niet denigrerend bedoeld, maar hoe volwassen zijn we werkelijk op digitaal gebied? Snappen we de gevolgen wel helemaal?
Gelukkig zie ik in dat spotje een moeder meelopen die op tijd ingrijpt. Een mooie metafoor voor gezond verstand.
De toevoeging ‘U beslist’ zorgt ervoor dat de kans dat mensen ja zeggen op een verzoek veel groter is. Dit is een bekende beïnvloedingstechniek. Het genereert of stimuleert een gevoel van vrijheid omdat je nee mag zeggen.
